Ik was pas moeder op mijn 43ste

Ik was al eind twintig toen ineens de wens voor een kind de kop opstak. Daarvoor was ik er nooit mee bezig geweest. Mijn toenmalige vriend wilde echter echt geen kinderen en uiteindelijk zijn we, onder andere vanwege mijn kinderwens, vier jaar later uit elkaar gegaan.

In de jaren daarna had ik geen langdurige relaties meer. Ik werkte vooral heel veel; mijn leven bestond lange tijd uit werken, slapen, eten en af en toe afspreken met familie en vrienden. Mijn kinderwens raakte in die tijd wat op de achtergrond.

Na mijn veertigste begon ik weer naar een relatie te verlangen en in een onbezonnen bui maakte ik een profiel aan op een online datingsite. Ik werd gevraagd voor een date en stemde toe. Daar had ik meteen spijt van, maar ik ging toch omdat hij in de buurt woonde. Mijn date bleek echter niet gewoon een leuke vent te zijn, maar mijn prins op het witte paard. We bleken voor elkaar gemaakt te zijn en als klap op de vuurpijl was ik twee maanden later al zwanger. We hadden voorzorgsmaatregelen genomen vanwege onze prille liefde, dus we waren enigszins verbaasd, maar direct dolgelukkig.

Ik vond de zwangerschapsperiode bijzonder en heb ervan genoten. Natuurlijk had ik kwaaltjes en was het spannend of het allemaal goed was. Gelukkig werd dit laatste na een vruchtwaterpunctie bevestigd. We keken enorm uit naar haar komst en dit alles heeft onze relatie alleen maar verrijkt. We waren natuurlijk nog maar kort bij elkaar, maar ik kan met volle overtuiging zeggen dat zij het beste zijn wat me ooit is overkomen!