Ik vond geluk na mijn burn-out

In 2002 werd ik gevloerd door een burn-out. Op een hotelkamer in Rotterdam voelde ik dat ik niet verder kon. Ik ging een beetje dood, die avond. De volgende morgen ben ik naar huis gereden en heb me ziekgemeld. Drie maanden ben ik de deur niet uit geweest. Ik had nergens meer energie voor. Ik wou niemand zien. Ik zag geen toekomst meer. Toch was er diep vanbinnen een stemmetje dat zei: ’het komt goed.’ Dat heeft ervoor gezorgd dat ik geen gekke dingen heb gedaan.”

Als ad-interim manager bij een grote organisatie sliep ik vier avonden per week in een hotel. In dat jaar was ook mijn vader overleden en thuis zaten we midden in een verbouwing. Maar onderhuids speelde er nog veel meer. Het verdriet om onze kinderloosheid, dat ik nooit echt had verwerkt. De problemen in mijn huwelijk, die ik zoveel mogelijk wegstopte. Bovendien was mijn jeugd ook niet onbezorgd...

Na drie gesprekken met een psycholoog had ik het gezien met de reguliere hulpverlening. Ik ben toen het alternatieve circuit ingedoken. Fysiek was ik er slecht aan toe, maar psychisch was het zo mogelijk nog erger. Ik leefde, zonder dat ik me daar heel scherp van bewust was, vanuit een aantal overtuigingen, zoals: ik ben niet goed genoeg, ik mag geen fouten maken, ik moet voldoen aan de verwachtingen van anderen, ik moet presteren. En tenslotte: liefde bestaat niet.

Mijn herstel verliep vrij voorspoedig. Wél moest ik het roer volledig omgooien. Eigenlijk draaide het allemaal om loslaten. Niet alles willen regelen, niet alles en iedereen willen sturen, maar vertrouwen leren hebben. Ik heb zelf een opleiding polyenergetica gevolgd. In eerste instantie om mezelf te genezen, maar zonder die opleiding had ik niet kunnen doen wat ik nu doe: mensen coachen om hun leven in eigen handen te nemen. Ook zijn Gerard en ik dichter bij elkaar gekomen en runnen we nu samen twee bedrijven. Ik ben nu een gelukexpert!