Ik ben het waard om er te zijn!

Het begon in mijn vroege jeugd. Mijn vader was alcoholist en mijn moeder een kwetsbare vrouw. Hij viel vaak tegen ons uit, om de meest onzinnige dingen. Hij sloeg mij vaak. Daarna kreeg hij altijd spijt en wilde het goed maken. Steeds vaker raakte hij me op intieme plekken aan. Op een gegeven moment begon hij me ook ’s nachts op te zoeken, als mijn moeder sliep. Hij stapte gewoon bij me in bed. Hij drukte me altijd op het hart dat ik mijn mond moest houden. Ik raakte diep in mezelf gekeerd en vond troost bij één ding: eten. Door constant met eten bezig te zijn, onderdrukte ik alle andere gevoelens. Naarmate de jaren verstreken werd ik dikker en dikker.

Op mijn zestiende veranderde alles. Mijn vader kreeg keelkanker en overleed binnen een half jaar. Ik voelde me vrijer dan ooit. Voor het eerst hoefde ik niet bang te zijn dat ’s nachts mijn kamerdeur openging en hij binnen zou komen. Nadat ik de middelbare school had afgemaakt ging ik fulltime werken in de supermarkt. De grootste omslag vond plaats toen er een nieuwe jongen bij ons kwam werken, Jelle. We kregen een relatie. Op mijn vierentwintigste besloten we te gaan samenwonen in de stad. Maar ik kreeg last van stress en dat uitte zich onmiddellijk in de drang om meer te eten. Ik zat vast in een vicieuze cirkel en werd dikker en dikker.   

Op mijn zesentwintigste besloten Jelle en ik uit elkaar te gaan. Ik was op geen enkel vlak gelukkig met mijn leven. Het roer moest om. Ik besloot een huisje te zoeken in mijn oude regio. Van de huisarts kreeg ik een doorverwijzing naar een diëtist die tevens psychologe was. Ik kon met meer afstand naar alle gebeurtenissen kijken en het beter begrijpen. Daarna was het tijd voor de volgende stap: afvallen. Vijf dagen per week sporten, een gezond dieet en op de fiets naar mijn werk. En in plaats van naar eten te grijpen schreef ik in mijn dagboek, praatte ik met vriendinnen of ging ik extra sporten. Uiteindelijk heb ik er drie jaar over gedaan om mijn streefgewicht te bereiken. Ik had veel huidoverschot, dat niet alleen ontzettend lelijk was maar ook belemmerend. Na veel wikken en wegen heb ik twee jaar geleden besloten dit weg te laten halen door een plastisch chirurg. Ik voel me nu vrijer, zelfverzekerder, onbezorgder: ik voel me echt mezelf! 

Foto: iStock