Gezondheid & Psyche

Ik heb endometriose

2 minuten leestijd

Jolande

Ik heb nooit een heel bijzondere menstruatie gehad. Het begon wat vroeg - ik was elf - maar verder was mijn cyclus regelmatig en had ik er nooit heel veel last van. Toen ik op mijn zevenentwintigste zwanger wilde worden, lukte dat in eerste instantie niet. In het ziekenhuis probeerden ze de oorzaak te achterhalen, maar ze konden niet direct iets vinden. Juist toen we onze kinderwens even parkeerden, werd ik zwanger. We waren dolblij met de zwangerschap en negen maanden later werd mijn zoon geboren. Weer twee jaar later was het opnieuw raak en deze keer kregen we een dochter.

Toen ik ongeveer tien jaar geleden naar de dokter ging voor een uitstrijkje, bleek dat ik een verzakte baarmoeder had overgehouden aan mijn bevallingen. De gynaecoloog vertelde me dat hij op de echo iets zag wat er niet hoorde te zitten. In de behandelkamer had hij het over een fors gezwel dat hij niet goed kon plaatsen. Ik schrok me kapot en dacht: hoor ik dit wel goed? Hij had het ook over endometriose, maar omdat ik nooit last had van mijn cyclus, lag dat niet voor de hand. Ik moest meteen in het ziekenhuis blijven. Mijn bloed en mijn urine werden onderzocht en het gezwel werd verder bekeken. Ik was vooral bang dat het een kwaadaardige tumor zou zijn. Ik had altijd veel vertrouwen gehad in mijn lijf, maar nu liet het me in de steek.

De arts kon niet ontdekken wat het precies was, maar hij stelde voor om me zo snel mogelijk te opereren. Toen ik na de operatie hoorde dat ik geen kanker had, was ik enorm opgelucht. Wat ze wél hadden aangetroffen, was een zogenoemde ‘chocoladecyste’, een vorm van endometriose. Ze hebben mijn eierstokken vanwege de verklevingen moeten verwijderen en zo veel mogelijk weggebrand. Gelukkig knapte ik op, maar ik had nog wel jaren last van rug- en buikklachten. Ik moest pillen slikken om ervoor te zorgen dat ik niet direct in de overgang zou komen en om te voorkomen dat ik nog ongesteld zou worden. Want zodra ik weer zou gaan bloeden, zou ook de endometriose opnieuw de kop opsteken. Endometriose heeft vele gezichten en ik heb het geluk gehad dat ik er - behalve een vervelende operatie - niet veel aan heb overgehouden. Maar voorlichting en nazorg, dat heb ik wel echt gemist. Ik moest het zelf maar uitzoeken. 

Foto: iStock


Lees ook: Dina-Perla moest door endometriose haar kinderwens opgeven

Mijn mantra

Geloof in jezelf. Je bent sterker dan je denkt.

Wat ik aan jou wil doorgeven:

  • Wees niet bang om veel vragen te stellen aan de behandelend arts. Er zijn geen stomme vragen. Zo voorkom je dat je later met veel onbeantwoorde vragen komt te zitten.

Wil jij ook jouw verhaal vertellen?

Heb jij ook iets meegemaakt en zou je daarover willen vertellen? Neem dan contact met ons op via onderstaand e-mailadres. Schrijf in je bericht kort wat je hebt meegemaakt en wat je mee wilt geven aan anderen. Wij nemen daarna zo snel mogelijk contact met je op.

contact@echtverhaal.online

Meer verhalen over dit thema?

#VeiligVerkeer

Iedereen kent ze wel: kruizen, stenen en andere herdenkingsplaatsen aan de kant van de weg. Deze bermmonumenten geven aan dat er op die plaats iemand is gestorven. Bermmonumenten zijn voor nabestaanden vaak een belangrijke plek om naar terug te gaan.

Op de plaats waar iemand is gestorven is het vaak gemakkelijker om over de dood van de geliefde te praten. Het is er dichterbij en iedereen weet dat ook anderen er om dezelfde reden zijn, namelijk om te rouwen en om de ander te herdenken.

Lees verder