Ik kreeg ernstige complicaties na een maagverkleining

Afvallen kostte me weinig moeite, maar het probleem was om op dat lagere gewicht te blijven. Ondanks professionele hulp worstelde ik jarenlang met dit jojo-effect. Toch was ik trots op hoe ik eruitzag. Ik durfde gezien te worden! Maar tegelijkertijd kon ik bijvoorbeeld niet hardlopen of fietsen. En als ik met vrienden op een terrasje wilde gaan zitten, moest ik kijken of het stoelen zonder zijringen waren. Anders pasten mijn billen er niet tussen. Op zulke momenten voel je dat mensen naar je staren.  

In mijn omgeving kende ik drie mensen die met succes een maagverkleining hadden ondergaan. Dat wilde ik ook! In het ziekenhuis vertelden ze dat een maagverkleining voor hen een routineoperatie was. Na het medisch overleg kwam het advies: ze wilden dat ik zo gezond mogelijk de operatie in zou gaan en daarom moest ik binnen vier maanden nog vijftien kilo afvallen. Toen de weegschaal op het magische getal honderdtwintig stond, was ik er klaar voor. Na de operatie voelde ik me prima, maar eenmaal thuis moest ik braken.

Het ging zo slecht dat ik met spoed terug naar het ziekenhuis moest. Mijn darm was te strak dichtgenaaid, waardoor er geen voedsel meer doorheen kon. Nadat dit operatief was hersteld, kreeg ik koorts en pijn. Toen bleek dat er darmvloeistof in mijn buik was gelekt, die ze vergeten waren weg te zuigen. Ze gaven me een infuus met vocht en antibiotica, maar zeiden er ook eerlijk bij dat ze niet zeker wisten of ik het zou redden. Uiteindelijk sloeg de antibiotica toch aan en knapte ik langzaam op. Na vier weken mocht ik in een rolstoel naar huis, maar na elke maaltijd moest ik spugen. Ik bleek het ‘dumping’-syndroom te hebben, waarbij het eten of drinken meteen in je darmen terechtkomt. In een obesitaskliniek heb ik een soort nieuwe maagklep gekregen, waardoor het eten nu langzamer naar beneden zakt.

Inmiddels weeg ik tweeëntachtig kilo. Ik heb mijn voedingspatroon niet hoeven aanpassen, maar wel de hoeveelheden. Sinds de operatie ben ik gek genoeg onzekerder geworden over mijn uiterlijk. Ik heb overtollig vet en alles rimpelt. Eind dit jaar hoor ik of ik in aanmerking kom voor een buikwandcorrectie. Als ik dit allemaal van tevoren had geweten, dan was ik liever honderdvijfendertig kilo blijven wegen. Als je ervoor kiest om je maag te laten verkleinen, laat je dan eerst heel goed informeren en besef dat het geen onbenullige ingreep is.