Ik durfde te kiezen voor een jongere vriend

Toen ik Pieter-Bas leerde kennen zat hij in het laatste jaar van zijn opleiding en kwam hij stagelopen op de school waar ik werkte. Ik was net de poppenhoek aan het inrichten, toen hij het klaslokaal kwam binnenlopen. ’s Avonds belde ik mijn zus om te vertellen dat ik een knappe nieuwe collega had. ”Hij is net een prins”, zei ik tegen mijn zus. ”Maar hij is veel te jong voor mij.”

Toch voerden we uitgebreide gesprekken op het schoolplein. Ik vertelde hem over de pijnlijke relaties die ik achter de rug had. Ik was op zoek naar een lieve man om een serieuze relatie mee op te bouwen, maar had niet in de gaten hoe dichtbij die lieve man eigenlijk was. 
In die tijd schreef ik in een dagboek. Op een bladzijde had ik een groot hart getekend, waarin mijn perfecte man stond beschreven: goed in zijn vel, gevoel voor humor, passioneel, teder en sportief. Hoe beter ik Pieter-Bas leerde kennen, hoe meer ik besefte dat hij die man was. Maar hij was negen jaar jonger! 

Na een voorval besloot ik het leeftijdsverschil tussen Pieter-Bas en mij niet langer als een probleem te zien. Mijn hart zei me dat ik hem beter wilde leren kennen. Ik zou wel zien waar het toe zou leiden. 

Terwijl wij dachten dat we onze gevoelens voor elkaar en de rest van de wereld verborgen hielden, had iedereen om ons heen het blijkbaar door. De kleuters op school zeiden: ”Jullie gaan trouwen”. Collega’s regelden dat we een keertje samen voor de klas zouden staan en mijn vrienden zagen meteen dat Pieter-Bas mij gelukkig maakt. 
Hoewel we het heel rustig aan wilden doen, ging het allemaal heel snel. Na twee maanden daten, bleek ik zwanger. Dat vonden we toch wel lastig om te vertellen aan de buitenwereld. Niet iedereen reageerde meteen enthousiast. Vooral voor de vrienden van Pieter-Bas was het erg wennen. 

Inmiddels wonen we vijf jaar in ons huis en hebben we drie kinderen. Ze schelen allemaal anderhalf jaar. We vinden het heerlijk om een groot gezin te hebben en wie weet komt er nog een vierde bij.
Sommige mensen snappen niet waar we de energie vandaan halen.
We zien onszelf als het middelpunt van het gezin. We creëren bewust tijd voor onszelf en voor elkaar. En we praten over alles. Natuurlijk gaan bij ons de dingen ook weleens minder goed. We beseffen dat we altijd aan onze relatie moeten blijven werken, maar ons leeftijdsverschil is totaal geen probleem.
Ik ben blij dat ik me nooit iets heb aangetrokken van de reacties van andere mensen!