Werk & Vrije tijd

Van bijstandsmoeder tot zelfstandig ondernemer

2 minuten leestijd

Cilla

Op mijn vijftiende gingen mijn ouders scheiden en verhuisde ik met mijn moeder naar Israël. Al snel leerde ik daar mijn toekomstige man kennen. Op mijn achttiende trouwden we, op mijn negentiende kreeg ik mijn eerste kind en op mijn 22ste beviel ik van de drieling. Ik was fulltime huismoeder en dacht volledig tevreden te zijn.

Op school ging het niet goed met mijn oudste zoon. Bovendien had ik veel heimwee naar Nederland nadat we daar op vakantie waren geweest. We besloten naar Nederland te verhuizen. Mijn ex kon hier echter niet aarden, maar ik wilde niet terug. Na veel gesprekken en ruzies hield hij voet bij stuk en liet me achter met vier kleine kinderen, zonder inkomen. Zo werd ik bijstandsmoeder.

Natuurlijk was ik blij dat deze voorziening er was, maar ik heb het nooit fijn gevonden om van anderen afhankelijk te zijn. Hoe lief bedoeld ook, als vrienden iets leuks deden voor mijn kinderen voelde dat niet goed. Al snel besloot ik dat ik de kost voor mijn gezin zelf wilde verdienen.

Ik klopte aan bij de gemeente en kwam in een oriëntatietraject terecht. Door mijn inzet mocht ik een 3-jarige opleiding gaan volgen. Na mijn opleiding kon ik meteen aan de slag bij de gemeente waar ik stage had gelopen. Onvoorstelbaar, de drempel naar de arbeidsmarkt was voor mij zo hoog geweest en nu had ik dus een baan.

De parttimebaan werd al snel een fulltimebaan en ik startte ook een hbo-opleiding. Het was allemaal heel pittig, maar het was het dubbel en dwars waard. Ik was geen bijstandsmoeder meer, maar een vrouw die zelf voor haar gezin kon zorgen.

Tijdens mijn werk had ik te maken met mensen die naar de arbeidsmarkt moesten worden begeleid. De re-integratiebureaus werkten traag en ik vond dat ik dat beter kon. Maar wilde ik wel voor mezelf beginnen? Ik gaf mezelf drie maanden om een plan te schrijven en toen kreeg ik onverwachts al een opdracht. Ik nam ontslag en had al snel nog twee opdrachten te pakken. Door het harde werken was ik ineens zelfstandig ondernemer!

Mijn bedrijf is een groot succes. We willen een brug slaan naar een mogelijkheid om uit een impasse te komen. We proberen mensen te motiveren en te activeren. Ook privé gaat het goed met me. Mijn huidige vriend en ik hebben samen nog twee kinderen gekregen en we vormen samen een fijn gezin.

Mijn mantra

Gewoon dóén! Twijfelen kan achteraf ook nog

Wat ik aan jou wil doorgeven:

  • Als je in de bijstand zit, wordt je wereld erg klein, dus ga iets buitenshuis doen binnen je eigen mogelijkheden.
  • Je hoeft geen bergen te verzetten, maar begin met kleine stapjes. Investeer in jezelf en wees trots op wat je hebt bereikt. Mensen zien vaak die bijna onbereikbare top, maar niet de weg er naartoe.
  • Blijf niet hangen in een ongewenste situatie, maar zet jezelf aan de slag. Je moet even tegen je gevoel ingaan om vooruit te komen.

Wil jij ook jouw verhaal vertellen?

Heb jij ook iets meegemaakt en zou je daarover willen vertellen? Neem dan contact met ons op via onderstaand e-mailadres. Schrijf in je bericht kort wat je hebt meegemaakt en wat je mee wilt geven aan anderen. Wij nemen daarna zo snel mogelijk contact met je op.

contact@echtverhaal.online

Meer verhalen over dit thema?

#VeiligVerkeer

Iedereen kent ze wel: kruizen, stenen en andere herdenkingsplaatsen aan de kant van de weg. Deze bermmonumenten geven aan dat er op die plaats iemand is gestorven. Bermmonumenten zijn voor nabestaanden vaak een belangrijke plek om naar terug te gaan.

Op de plaats waar iemand is gestorven is het vaak gemakkelijker om over de dood van de geliefde te praten. Het is er dichterbij en iedereen weet dat ook anderen er om dezelfde reden zijn, namelijk om te rouwen en om de ander te herdenken.

Lees verder